De meester en Margarita
TV-reeks van Vladimir Bortko
Deze tiendelige TV-reeks Мастер и Маргарита (Master i Margarita) die in december 2005 op het Russische Telekanal Rossija werd uitgezonden, scoorde ongekende kijkcijfers.
Het was de tweede poging van regisseur Vladimir Bortko om Boelgakovs meesterwerk te verfilmen. In 2000 was hij reeds benaderd geweest door de Kino-Most filmstudio, die geassocieerd is met het concurrerende kanaal NTV, maar op het laatste ogenblik lukte het bedrijf er niet in om tot een overeenkomst te komen met Sergej Sjilovski, kleinzoon van Boelgakovs derde vrouw, en eigenaar van de rechten. Nadien, met Telekanal Rossija, lukte het wel. En het gebeurde niet onopgemerkt.
Dit méér dan 8 uur durende TV-epos kreeg veel kritiek, of tenminste veel scepsis, nog vóór het werd uitgezonden. Soms ging het om de oprechte en gefundeerde bekommernis omtrent de authenticiteit, maar soms leek het wel alsof de Boelgakov die-hards zich opstelden als moderne Latoenski's door heiligschennis te verwijten aan een werkstuk dat ze zelf nog niet gezien hadden. Maar misschien was dat wel eerder het gevolg van de gigantische publiciteitsmachine die op gang was gebracht om de serie te promoten, en die de vrees kon wekken dat het om een grootschalige, maar oppervlakkige Hollywood-achtige productie zou gaan. Gelukkig bleek dat niet het geval.
Toch was de reeks een evenement nog voor ze werd iutgezonden. Van bij de start van de opnames rapporteerde het TV-nieuws over de vorderingen. Op deze pagina's vindt u een selectie van die uitzendingen, en wordt u ook een blik gegund achter de schermen van de studio's die voor de talloze speciale effecten hebben gezorgd..
Vladimir Bortko
Regisseur Vladimir Vladimirovitsj Bortko is geboren in 1946 in Moskou. Hij studeerde geologie in Kyiv en werkte daar na zijn legerdienst als technicien. In 1969 ging hij naar het Staatsinstituut voor Theaterkunsten Karpenko-Kary in Kyiv. In 1974 werd hij assistent-regisseur in de Dovjenko studio en in 1980 regisseur in de Lenfilm studio.
In 1983 maakte zijn derde film, Блондинка за углом of Een blondje op de hoek van de straat met Andrej Mironov en Tatijana Doguileva, hem ruimer bekend, maar het was vooral zijn bewerking van Boelgakovs boek Собачье сердце of Hondenhart met Jevgeni Estignejev en Vladimir Tolokonnikov uit 1988 dat een groot succes werd. Hij won er de Grote Prijs mee op het filmfestival van Perugia in 1989.
In 1991 maakte hij Афганский излом of De Afghaanse breuk. Het was de eerste film met diepgang over het Russische leger in Afganistan na jaren van Sovjetpropaganda en censuur. Zijn volgende huzarenstuk was de bewerking tot een TV-reeks van de roman De Idioot van Fjodor Dostojevski in 2003. De lofbetuigingen die hij hiervoor kreeg werden alleen overtroffen door de commentaren die hij twee jaar nadien zou krijgen op De meester en Margarita.