De gele bloemen
Erika Pal
Erika Pal is geboren in Boedapest. Zij begon al op jonge leeftijd te tekenen. Haar grote droom was om illustrator te worden. In 2007 behaalde ze een bachelor in Illustratie en animatie aan de Kingston University in Londen. Tijdens haar tweede en derde jaar werden haar concepten voor prentenboeken tweemaal genomineerd voor de Macmillan Prize. Ze won ook een nationale competitie om het logo te mogen maken voor de Booktrust's Big Picture campagne.
In de afgelopen jaren heeft Erika Pal verschillende boeken van Frances Lincoln Publishers geïllustreerd terwijl ze haar interesse voor experimen-tele grafiek bleef ontwikkelen. Ze bereidt nog verschillende ideeën voor de publicatie van nieuwe prentenboeken voor, en volgt ondertussen nog een masteropleiding aan de Brighton University in de hoog aangeschreven Sequential Design and Illustration opleiding.
Op het internet, in een verloren hoekje van haar website, vond ik een Flash animatie die Erika Pal ooit maakte over de ontmoetingsscène met de gele bloemen uit De meester en Margarita
Ze werd gemaakt in 2007 voor Pals cursus Illustratie en animatie in haar bachelor jaar aan de universiteit. Ze kreeg de taak om een innovatief idee te presenteren over het samengaan van tekst en beeld, en kreeg maar een week om de taak te volbrengen. Aangezien ze geen tijd had om een Rostrum-camera op te stellen, scande zij meer dan 50 tekeningen in, en verwerkte ze digitaal met Macromedia Flash.
Erika Pal: «Omdat ik volledig vrij was in de keuze van de tekst, heb ik op goed geluk een willekeurige pagina geopend van één van mijn favoriete boeken - De meester en Margarita. Ik las daar de regel: 'Walgelijk gele bloemen'. Die woorden staan tegenover één van die prachtige toevallige surrealistische ontmoetingen die zich in de roman op vele niveaus voordoen, variërend van heel diepgaand tot alledaags. Ik heb geprobeerd om deze schijnbaar alledaagse episode uit te beelden als een ellendige overgangsfase, maar zeer poëtisch. Zo'n tegenstellingen inspireren mij, maar ik hou in het bijzonder van deze roman omdat Boelgakov de verbeeldingskracht van zijn lezers niet onderschat!».