Inleiding
Bij de muzikanten die ooit werden geïnspireerd door het verhaal van De meester en Margarita valt het grote aantal rockartiesten op. De eerste, en zeker niet de minste, was Mick Jagger, die in 1967 de toen pas in het Engels vertaalde roman cadeau kreeg van zijn toenmalige vriendin Marianne Faithfull, en die voor het eerst in de geschiedenis van The Roling Stones een song alleen zou schrijven, zonder de hulp van zijn muzikale tweelingbroer Keith Richard.
Sympathy For The Devil werd in die tijd door veel geshockeerde ouders aangegrepen als een zoveelste bewijs dat rock and roll duivelse muziek was, maar het mocht niet baten. Het is een song die ook nu nog op elk Stonesconcert gespeeld wordt, en ook voor de jongeren van de 21ste eeuw is hij beslist niet gedemodeerd.
Ook veel andere, jongere rockartiesten voelden zich aangetrokken door De meester en Margarita. De bekendste zijn wellicht Pearl Jam, The Tea Party of Franz Ferdinand, die bij hun concerten vrijwel altjd Margarita, Love and Destroy op hun playlist zetten.
Opvallend, maar niet verwonderlijk, is het grote aantal heavy metal, power en gothic bands in het lijstje. Zonder te willen suggereren dat ze de roman van Boelgakov niet helemaal begrepen hebben, valt het toch op dat deze bands in hun songs vooral, en vaak eenzijdig, aandacht hebben voor de demonische aspecten van De meester en Margarita. Soms is de link met de roman ver te zoeken en ligt hij alleen in het uitschreeuwen van de namen Woland of Behemoth.
Misschien heb ik een paar bands of songs gemist, dat is niet uitgesloten. Mocht u er nog andere kennen, aarzel dan niet om mij te contacteren.