Het warenhuis Torgsin

Nederlands > Plaatsen > Plaatsen uit de roman > Het warenhuis Torgsin

«Ongeveer een kwartier na het uitbreken van de brand op de Sadovaja doemden voor de spiegeldeuren van het warenhuis Torgsin op de Smolensmarkt een lange burger in ruitjespak met een grote zwarte kater op».

De lezers van de Engelse vertaling van Pevear en Volokhonski of van de Franse vertaling van Ligny en Gourg weten het niet, maar de lezers van vrijwel alle andere vertalingen van De meester en Margarita kennen de naam van het warenhuis waar Korovjev en Behemoth zo tekeer gaan in hoofdstuk 28. Dat warenhuis heet Torgsin. Het is niet duidelijk waarom Pevear en Volokhonski en hun Franse collega's het woord Торгсин [Torgsin] uit de oorspronkelijke tekst niet gewoon overnamen. Hoedanook, Torgsin is een typische Sovjet samentrekking voor het begrip Торговля с иностранцами [torgovlia s inostrantsami] of Handel met buitenlanders. Zo luidde de naam van deze winkels die hebben gefunctioneerd tussen 1931 en 1936.. In theorie kon iedereen met harde valuta of waardevolle dingen deze winkel binnenstappen en er onvindbare goederen kopen zoals voedsel en kleren. Natuurlijk stonden er bewakers aan de deur om mensen buiten te houden die er niet uitzagen alsof ze waardevolle dingen bezaten.

Het doel van de Torgsins was om zoveel mogelijk harde valuta binnen te halen door goederen aan te bieden aan medewerkers van buitenlandse vertegenwoordigingen, toeristen en ingenieurs die meewerkten aan de projecten die de eerste Vijfjarenplannen van Stalin moesten realiseren op voorwaarde dat ze toegang hadden tot harde valuta, goud of juwelen.

De geplande resultaten werden immers niet gehaald, de regen van valuta die had moeten binnenstromen door de export van graan liet op zich wachten, en dus moest er binnenlands iets georganiseerd worden om aan vreemde valuta te geraken.

De Torgsin winkel was een beetje verschillend van de берёзка [beryozka] die in 1964 in de Sovjet-Unie werd geïntroduceerd in die zin dat de berjozka alleen buitenlanders toeliet.

Omdat de sovjetburgers geen vreemde valuta in bezit mochten hebben, stonden ze vaak bij de winkels te wachten en boden ze aan om enkele van de «exotische» aankopen van de vreemdelingen over te kopen wanneer die de winkel verlieten.

De specifieke winkel die in het boek beschreven wordt is deze aan de Smolenskmarkt, op de hoek van Arbat en de Ring. Het is nog steeds een supermarkt, nu behorend tot de Gastronom keten. Het is de enige winkel in Moskou waar ik Belgisch witloof kon vinden, en ze hebben er ook heerlijke baguettes, Franser dan in Frankrijk!

Metro: Смоленская (Smolenskaya)



Deze pagina delen |