Nikanor Ivanovitsj Sjilovskij

17 november 2012

Vandaag publiceerde de Oekraïense editie van de krant Komsomolskaja Pravda een interview met Sergej Sjilovskij, de zelfverklaarde erfgenaam van de literaire nalatenschap van Michail Boelgakov. Sjilovskij is de kleinzoon van Elena Sergejevna, de derde echtgenote van Michail Boelgakov. Hoewel hij beweert dat zijn voornaamste doel erin bestaat om "de integriteit van het werk van Boelgakov te waarborgen", is Sjilovskij vooral berucht door zijn talrijke pogingen om op een nogal eigengereide manier de scherm- en theateradaptaties van De meester en Margarita te verbieden. Tenzij er geld op tafel komt, natuurlijk...

Een jaar geleden, bijvoorbeeld, verbood Sjilovskij een vertoning van het Valerij Terjosjkin Jazz Ballet in de Filharmoniezaal in Krasnojarsk (Siberië) twee dagen voor de première, alleen vanwege de titel - De meester en Margarita. Hij bekommerde zich niet over het feit dat het ballet de plot van nieuwe Boelgakov niet navertelde - het was gewoon een muzikale hommage om de 120ste verjaardag van Boelgakov te herdenken. In feite was Sjilovskij helemaal niet bekommerd over de inhoud. Volgens Olga Sergejevna, de artistrieke directeur van het ballet, vroeg hij gewoon "een obscene hoeveelheid geld” om de vertoning te laten doorgaan. Het ballet heeft niets betaald, zij hebben alleen de titel veranderd in Beweging voor de waarheid.

Sjilovskij is ook gekend voor zijn rudimentair taalgebruik. Als je hem hoort praten is het, op zijn zachtst gezegd, moeilijk te geloven dat hij een of andere manier verwant is met een woordkunstenaar als Michail Boelgakov - wat hij inderdaad niet is, trouwens. Via onderstaande link kan u zelf vaststellen hoe hij "de integriteit van het werk van Boelgakov waarborgt".

Klik hier om te horen hoe Sjilovskij zijn acties verdedigt

De reden voor het interview met Sjilovskij in de Komsomolskaya Pravda was de planning van Hollywood-producent Scott Steindorff voor zijn verfilming van De meester en Margarita. Maar het meest opmerkelijke deel van het artikel was dat waar Sjilovskij zijn mening gaf over de gerenommeerde tv-serie Master i Margarita van Vladimir Bortko uit 2005. Hij zei dat hij erg teleurgesteld was door de reeks en dat hij “Vladimir Bortko zelfs zou kunnen laten vervolgen”.

Maar eerst gaf Sjilovskij commentaar op de film van Joerij Kara uit 1994. "Ik was tevreden over het werk van de acteurs in de eerste film uit 1994 met Gaft en Oeljanov", zei hij. En dat is opmerkelijk, want in 2006, toen het productiebedrijf TAMP eindelijk bereid was gevonden om Kara's film vrij te geven, was het Sjilovskij die het uitbrengen van de film tegenhield, zodat deze pas in première kon gaan  in 2011, 17 jaar na de opnamen.

Na het prijzen van Joerij Kara, richtte Sjilovskij zijn pijlen dan op Vladimir Bortko. "De laatste verfilming van Vladimir Bortko is in het algemeen verschrikkelijk, met veel fouten in de locaties en de plot", zei Sjilovskij. "Het script werd, ondanks mijn voorafgaande coördinatie, veranderd, en er waren veel grappen die ongetwijfeld geen positief beeld ophangen van een persoon die zichzelf als een genie beschouwt".

Sjilovskij zei dat het zelfs niet de moeite loonde om woorden te verspillen aan Bortko's keuze van acteurs, aan de kwaliteit van de opnames of aan de incarnatie van de kater Behemoth. "Ik heb veel veranderingen aan het script aangebracht, met als enige zorg de conformiteit van de tekst met het origineel van de roman, en die gecorrigeerde versie werd bevestigd en ondertekend door drie partijen: de producenten, de regisseur en ik. Maar Bortko besloot dat hij het zich kon veroorloven om zich geen zorgen te hoeven maken over de juridische aspecten van de zaak, en deed het allemaal op zijn eigen manier". Dit citaat kan verrassend overkomen bij diegenen die de film van Bortko hebben gezien, want één van de meest opgemerkte eigenschappen van deze TV-serie is dat Bortko Boelgakov's dialogen bijna woord voor woord gevolgd heeft - precies zoals ze in de roman staan geschreven.

Sjilovskij zei ook dat Bortko onethisch was geweest, en dat hij, als hij dat had gewild, de film had kunnen laten verbieden, omdat hij niet voldeed aan de afspraken. Waarom heeft hij dat dan niet gedaan? Nou... hij wilde "het overlaten aan Bortko's geweten". "Mijn grootmoeder zei dat 'De meester en Margarita' een roman is  over goedheid en kwaad, en als mensen dat niet respecteren dan krijgen ze meestal geen goede resultaten", zei Sjilovskij. Het is maar dat u het weet, Vladimir Bortko!

Normaal gesproken zouden we niet veel woorden verspillen aan iemand als Sergej Sjilovskij. Met zijn houding zou hij perfect passen in een line-up naast Nikanor Ivanovitsj Bosoj en Aloisi Mogaritsj - de Sjilovskij look-alikes die Boelgakov op weergaloze manier hekelde in De meester en Margarita. Maar het is wel een schande dat iemand die geen enkele band heeft met het genie van Boelgakov, kan beroep doen op de “bescherming van zijn literaire nalatenschap” om het werk van mensen die wel talent hebben te verbieden of te kleineren. Of dat hij, zoals Azazello het wellicht een beetje oneerbiedig zou uitdrukken, rijk wordt door geen andere verdienste dan het simpele feit dat zijn oma in 1929 besloot om haar man te bedriegen. Behemoth - einz, zwei, drei!



Deze pagina delen |