Jean Daniel Lorieux
Nederlands > Adaptaties > Illustraties > Fotoreeksen > Jean Daniel Lorieux
Fotoreeksen
Andere illustraties
Jean Daniel Lorieux
Jean Daniel Lorieux voelde zich opge-sloten bij de jezuïeten van Arts et Métiers in Parijs, waar hij wegging om naar de Cours René Simon te gaan. Tijdens de Algerijnse oorlog, waarin hij zijn legerdienst moest ver-vullen, werd hij fotograaf en cineast en hij maakte daar zeer harde beelden.
Vanaf 1970 werkt hij voor Vogue USA en Vogue France als fotograaf. Grote couturiers als Christian Dior, Lanvin, Ricci, Guy La-roche, Courrèges, Rabane, Scherrer, Céline en Pierre Cardin vertrouwden hem de realisatie van hun publiciteitscampagnes toe.
Sinds 10 jaar, nadat hij in contact was geko-men met Andy Warhol, lanceerde Jean Da-niel Lorieux zich ook in het schilderen met olieverf.
In 2008 was de Russische financier en za-kenman Evgenij Jakovlev naar eigen zeg-gen zo getroffen door het lezen van De meester en Margarita dat hij het werk beken-der wou maken bij een groot publiek. Hij stel-de aan Jean-Daniel Lorieux voor om het pro-ject te realiseren.
Op een achtergrond van bestaande en zeer bekende decors in Moskou kunnen we een Margarita bewonderen, vertolkt door de Fran-se actrice Isabelle Adjani. De meester wordt geïncarneerd door de Russische ac-teur Vladimir Kotsjevoj, en Woland wordt vertolkt door Igor Chochlovkin, maar de rol van Woland als ridder in het laatste hoofdstuk van de roman werd door Evgenij Jakovlev zelf opgeëist.
«In principe zijn heel wat zaken in deze pro-ductie zeer spontaan tot stand gekomen», zegt Jakovlev. «Ik kan niet meer exact zeg-gen hoe ik op de idee van dit project gekomen ben. Hetzelfde geldt voor de keuze van de acteurs. We hadden besloten dat we iets moesten doen rond een bekende roman. De eerste waaraan we dachten was De mees-ter en Margarita van Michail Boelgakov.»
«Aanvankelijk hadden we alles opgevat als een commercieel project. Maar naarmate het vorderde, begonnen we te beseffen dat we alleen aan de kunst mochten denken, aan het artistieke aspect. Het internationale team voor de opnamen bestond uit 60 professionele medewerkers. Zij liepen allemaal warm voor het project. Alles ging heel gemakkelijk, als vanzelf. Je mag zeggen dat we niet aan werken dachten, maar aan een creatie die plezier opleverde.»
Jakovlev maakte carrière in de bankwereld. Nadien werd hij Directeur-generaal van ma-chinebouwer Силовые машины (Silovyje Masjiny), en nu is hij voorzitter van Атом-стройэкспорт (Atomstrojeksport), het Rus-sisch staatsmonopolie dat kennis, diensten en apparatuur voor nucleaire energie expor-teert en gelieerd is aan Gazprom.
Het feit dat Jakovlev 2 miljoen euro ter be-schikking stelde om met Isabelle Adjani op de foto te kunnen - voor de rol van Woland als ridder zette hij Chochlovkin opzij om hem zelf te kunnen spelen - wekt uiteraard enige argwaan omtrent de oprechtheid van zijn bedoelingen, maar de meeste foto’s zijn mooi. Vooral die met Isabelle Adjani. De foto's met Jakovlev zelf ogen een beetje belachelijk.
Nadat de tentoonstelling een groot succes kende in de galerij Ariane Dandois in Parijs, einde 2008, begin 2009, kwam ze einde maart 2009 terug aan het beginpunt, als een terugkeer naar de bron, in Moskou, in het Spiridonovhuis, vlakbij de plaats waar de meester en Margarita elkaar ontmoetten, waar Michail Boelgakov ook zijn derde vrouw Elena Sergejevna ontmoette.
Documentaire
Evgenij Jakovlev had blijkbaar ook de nodige financiële middelen om tijdens de opnamen van de foto's een prestigieuze en enigszins geromantiseerde documentaire film te laten maken.