Standbeeld voor Boelgakov - aflevering 302-bis
De meeste mensen denken meteen aan De meester en Margarita en aan Michail Afanasjevitsj Boelgakov wanneer de naam «Patriarchvijver» valt. Je hoeft er niet eens «Moskou» bij te zeggen, want dat weten ze wel. En dat is heus niet alleen in Rusland. In de afgelopen decembermaand hebben we bijvoorbeeld de 6 miljoenste bezoeker aan deze website mogen verwelkomen. We hebben daar niet veel deining rond veroorzaakt want het begint ondertussen al een beetje te wennen dat de auteur en zijn werk wereldwijd bekend zijn.
En toch, wanneer je de Patriarchvijver bezoekt, dan voel je, dan ruik je, dan proef je de sfeer van de iconische openingsscène van een over de hele wereld bekend meesterwerk. Alleen… je ziet het niet. Natuurlijk merk je, als je wat oplet, dat er regelmatig mensen in groep passeren in het kader van de ontelbare Boelgakovexcursies die er tegenwoordig georganiseerd worden. Maar je ziet geen tastbaar teken van erkenning, appreciatie of respect voor de meesterlijke satiricus en verteller die deze plek in de harten van miljoenen mensen heeft gebrand, niet van de stad Moskou, en ook niet van het ministerie van cultuur van de Russische Federatie. De enige zichtbare verwijzing naar ons geliefde werk is het verkeersbord met de tekst Запрещено разговаривать с незнакомцами of Verboden met vreemdelingen te praten, dat daar in de nacht van 20 juni 2012 door enkele enthousiastelingen wed geplaatst, en dat de overheid, naar wij aannemen uit eerlijke schaamte, niet heeft durven wegnemen.
Nochtans staat alles klaar en zijn alle besluiten genomen om aan de Patriarchvijver het beeld van een denkende Boelgakov op een bank, gemaakt door Alexander Roekavisjnikov, een waardig onderkomen te bieden. In onze nieuwssectie kan u er ondertussen al een tiental bijdragen over vinden. Alles is klaar, maar het staat er nog niet.
Op 8 februari was het verzamelen geblazen voor een bijeenkomst op de districtsraad van Presnenski , waartoe de Patriarchvijver behoort, en waar over dit onderwerp fel gediscussieerd werd.
En misschien gelooft u mij als weldenkend lezer niet, maar de plaatsing wordt nu tegengehouden door een vreemde coalitie van een groep orthodoxe christenen en een paar lokale communisten in wiens harten Stalin nog lijkt te leven. Dat de communisten niet houden van een schrijver die hen steeds met scherpe pen over de hekel heeft gehaald, valt misschien nog te begrijpen. Al klinken hun bezwaren dat «kinderen op het beeld kunnen kruipen en zich kunnen verwonden» redelijk belachelijk wanneer je weet dat het standbeeld van fabeldichter Ivan Andrejevitsj Krylov (1769-1844) in het park veel groter is en dagelijks door kinderen beklommen wordt zonder dat er doden of gewonden te betreuren vallen. De argumenten van de orthodoxe christenen moeten daar niet voor onderdoen. Zij vrezen ervoor dat, eens het standbeeld er staat, het een verzamelplaats zal worden voor satanisten die er duivelse rituelen zullen uitvoeren. Het is duidelijk dat zij niet veel begrepen hebben van de ziel van de roman.
Alles is klaar, maar het staat er nog niet. Let op mijn woorden, lezer, er komt nog eerder een standbeeld voor Boelgakov in mijn thuisstad Leuven, België, dan aan de Patriarchvijver in Moskou, Russische Federatie. Behemoth! Einz, zwei, drei!
Zo zou het standbeeld er kunnen uitzien
Commentaren
Wij willen onze nieuwspagina's interactief maken door u de mogelijkheid te bieden om er direct commentaar op te geven. U kan uw reacties hieronder publiceren.